Sterrenchef serveert opgewarmde kost
Mijn verwachtingen waren hooggespannen voor één van de groten uit de wereld van de comedy, maar wie John Cleese een beetje volgt, heeft helaas weinig gemist.
Cleese werd blijkbaar niet gehinderd door enige schroom omtrent de vorstelijke gage die hij met elke voorstelling opstrijkt, want ondanks de stevige ticketprijzen maakte hij zich er goedkoop vanaf: Sir John praatte hoofdzakelijk overbekende fragmenten op uit Fawlty Towers en Monty Python aan elkaar door anekdotes te herkauwen die voor zijn fans al net zo klassiek zijn.
Na de pauze schudde Cleese nog wel een paar goeie moppen uit de mouw, maar toch: het had meer mogen zijn dan een avondje herinneringen ophalen met je goedlachse opa. Een destijds grensverleggende komiek nu schaamteloos zien teren op zijn naam en status vond ik toch een beetje ontluisterend. Wie gaat dineren in een sterrenrestaurant, is evenmin tevreden met een diepvriespizza.
Mijn gezelschap die avond was minstens even grappig en een stuk leuker om naar te kijken.
